Γλυκόριζα και ζαμπούκος το φυτικό οπλοστάσιο ενάντια στις ανθρώπινες κατασκευές

H γλυκόριζα  Glycyrrhiza glabra (Leguminosae),  έχει μια πλούσια και αρχαία ιστορία  χρήσης ως φάρμακο,  ριζωμένη στην ινδική, κινεζική, ελληνική όσο και στην αιγυπτιακή παράδοση.

Ρίζες γλυκόριζας είχαν βρεθεί για παράδειγμα στον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών (1398 π.Χ.).

Σύμφωνα με το Θεόφραστο (3ος αιώνας π.Χ), οι Σκύθες, οι οποίοι είχαν μυηθεί στη γλυκόριζα από τους Έλληνες, μασούσαν γλυκόριζα και μπορούσαν να ζήσουν 12 μέρες χωρίς νερό.

Φυσική προφύλαξη και απολύμανση, το λάδι των κλεφτών

Το όνομα και η συνταγή για το Λάδι τών κλεφτών έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία.

Η συνταγή ποικίλλει και χρονολογείται από τον Μεσαίωνα, όπου το Λάδι τών κλεφτών κράτησε μια ομάδα εμπόρων ασφαλείς από την πανούκλα. Το μείγμα των αντισηπτικών, αντιβακτηριακών και αντιμικροβιακών ιδιοτήτων του ήταν ικανό να για να διατηρήσει αυτούς τους εμπόρους ασφαλείς απο την βουβωνική πανώλη.

Ιατρική του Ιπποκράτη. Αφορισμοί (συμβουλές ιατρικής).

Οι Αφορισμοί είναι από τα σημαντικότερα έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής. Αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού των γιατρών όλων των εποχών και κυκλοφορούμενο ευρύτατα ανά τους αιώνες, αντιγράφηκε περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα έργα της αρχαίας ελληνικής ιατρικής γραμματείας. Αποτελεί στοιχειώδη επιτομή σημειωτικής, διαιτητικής, θεραπευτικής και προγνωστικής της Κωακής ιατρικής Σχολής.

Ο μελετητής αντιλαμβάνεται εύκολα ότι πρόκειται για σκέψεις σοφού και έμπειρου γιατρού και δασκάλου, που όμως δεν συμπληρώθηκαν από τον ίδιο, με αποτέλεσμα να περιέχουν επαναλήψεις και να είναι αταξινόμητες.

Είναι πιθανό να πρόκειται για σχέδιο που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης για τη διδασκαλία. Αργότερα οι μαθητές του το βρήκαν και το συμπεριέλαβαν στα έργα του. Έτσι τούτο θεωρείται αυθεντικό έργο του πατέρα της ιατρικής:

Στο πρώτο τμήμα, περιλαμβάνονται σε περίληψη θέματα που αφορούν γενική ιατρική και διαιτητική-θεραπευτική και τα γενικά περί αυτομάτων και προκλητών κενώσεων και διατροφής.

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή».

Πασίγνωστος αφορισμός που έχει τεθεί προμετωπίδα σε ιατρικές σχολές, έμβλημα σε πολλά ιατρικά έργα και έχει αποτελέσει αντικείμενο σχολίων μεγάλων σοφών της αρχαιότητας, όπως του Γαληνού, του Λουκιανού, του Σενέκα αλλά και των νεότερων γιατρών και φιλοσόφων, όπως του Γκαίτε, κ.λπ.

Στο δεύτερο τμήμα, περιλαμβάνονται αφορισμοί σχετικοί με την πρόγνωση των ασθενειών γενικά.

Πρώτα αναφέρονται προγνωστικά συμπτώματα για τον ύπνο, αντάξια μεγάλου κλινικού γιατρού, για παράδειγμα ο μεγάλος κίνδυνος των ασθενειών που επιβαρύνονται από τον ύπνο.

Η σούπα του Ιπποκράτη

Η σούπα του Ιπποκράτη που μας την ξαναθυμίζουν οι Αμερικανοί και ενώ την λένε σούπα του Ιπποκράτη, πιο κάτω αναγράφουν ότι εφευρέθηκε από τον Δρ Max Gerson, μάλλον θα αναφέρονται στην προσθήκη της πατάτας, γιατί πατάτες δεν υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα. Εγώ προσωπικά θα έβαζα κοκκινογούλια, κοινώς παντζάρια και καρότα  αντί για πατάτες . Δεν πειράζει ακόμα και έτσι, ερχόμαστε σε επαφή με την ξεχασμένη μας γνώση. Η σούπα του Ιπποκράτη  είναι μέρος της θεραπείας Gerson εφευρέθηκε από τον Δρ Max Gerson .

Η διατροφή Gerson έιναι ευεργετική και λέγεται ότι βοηθάει στην θεραπεία  πολλών  ανθρώπων, με ανίατες   ασθένειες όπως ο καρκίνος , η φυματίωση , διαβήτης, αρθρίτιδα , αλλεργίες, έλκη , καρδιακές παθήσεις , αρτηριοσκλήρωση ,  ψυχικές νόσοι, νεφρική νόσο , σκλήρυνση κατά πλάκας .Αυτή είναι μια συνταγή σούπας που θεραπεύει και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και τα νεφρά .

Δηλητήρια που παίρνουμε απο έμβρυα εως τα βαθειά γεράματα. ”Οι πέντε τοξικές φάσεις στη ζωή μας.” Μέρος Δ

Δηλητήρια που παίρνουμε απο έμβρυα εως τα βαθειά γεράματα.

”Οι πέντε τοξικές φάσεις στη ζωή μας.” Μέρος Δ

ΦΑΣΗ 5: ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ

Είναι η φάση που η συσσώρευση των τοξινών φτάνει στο υψηλότερο σημείο.

α. ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕ ΣΥΝΤΑΓΗ

Μετά την συνταξιοδότηση – σήμερα στην Ελλάδα παίζεται ανάλογα με τις διαθέσεις του ΔΝΤ οσον αφορά την ηλικία συνταξιοδότησης-έχετε μια πιθανότητα στις 4 να παίρνετε 3-4 φάρμακα μαζί.

Δεδομένου οτι οι λειτουργίες του συκωτιού και των νεφρών υπολειτουργούν αυτόματα υπερδοσολογείστε .

Η υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων οδηγεί σε έλλειψη βασικών θρεπτικών συστατικών απο τον οργανισμό.

Δεδομένου οτι η αντικατάσταση των θρεπτικών συστατικών , οπως βιταμίνες μεσω συμπληρωμάτων διατροφής κρίνεται σήμερα  όλο και δυσχερέστερη μιας και ο CODEX Αlimentarius φροντισε να τις βαλει στις τοξικές ουσίες , η δε Ευρωπαικη Ενωση να απαγορεύει τα βότανα σαν φαρμακευτικά, το σίγουρο είναι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα θα καταρεύσει πολύ σύντομα.

Γιατροσόφια

Γιατροσόφια (φάρμακα)  Ο τεχνικός ύπνος και η νάρκωση επιτυγχάνεται με τ’ αφιόνι, που είναι καρπός παπαρούνας. Τα στουμπάνε και πίνουν το ζουμί. (Το αφιόνι έσωσε την κατάσταση και με τα κλάματα των μικρών παιδιών κατά την εξόδου του Μεσολογγίου). Νάρκη, επιφέρει και η χουχούτα (τάτλα), χορταρικό σαν την κολιτσίδα που φύεται μονάχο του πιο πολύ στην περιοχή της Δ. Ευρυτανίας.  Καταπραϋντικό στους πόνους είναι και ο βάλσαμος. Για εσωτερική χρήση βράζουν το κίτρινο λουλούδι του και το πίνουν σα ρόφημα, ενώ για εξωτερική το τρίβουν και το κάνουν αλοιφή με παλιό λάδι. Σταματάει αμέσως την αιμορραγία. Δίνει και αντισηπτικό υγρό που αλείφουν τα πτώματα για να διατηρούνται, (εξ ου και μπαλσάμωμα). Αντισηπτικές ιδιότητες έχει και η ρίγανη. (Ο σκοτωμένος λαγός για να διατηρηθεί, θέλει λίγα κλωνάρια ρίγανη στην κοιλιά του). Μαλακώνει ακόμα τον πονόδοντο και δίνει ρόφημα και την ευκοιλιότητα και τον κοιλόπονο. (Την έβαζαν επίσης για νοστιμιά στη σαλάτα, το ριγανάτο του φούρνου ή στο σουφλιμά). Το σκουρπίδι, που βγαίνει ανάμεσα στα πουρνάρια, είναι μοναδικό για τους κοιλόπονους των μικρών παιδιών. Το άνθος του χαμόμηλου, (το συνιστά πολύ και η επιστήμη), δίνει το αρωματικό του ρόφημα που μαλακώνει το στομάχι κι όλο το πεπτικό σύστημα. Για την ίδια περίπου χρήση είναι και το τίλιο, το φασκόμηλο, η μαντζουράνα, τα ξερά τριαντάφυλλα, τα άνθη της μολόχας και το βουνίσιο τσάι. Τα φύλλα της μολόχας δίνουν το κατάπλασμα για εξωτερικούς όγκους, όπως και το ψημένο κρεμμύδι με ζάχαρη και στάχτη, ο βρασμένος τραχανάς και ο κρόκος του αυγού με στουμπημένη σταφίδα. Όταν όμως σπάσει το σπυρί, τότε καθαρίζει με το ελατορέτσινο. Το αίμα καθαρίζει με ρόφημα από λουλούδια της ασφάκας, με τρυφερά φύλλα καρυδιάς, με αλοή, με αψιφιά ή με χάπια από δάκρυ ελατίσιου ρετσινιού. Τα φύλλα του ευκάλυπτου και η αψιφιά με την αλοή δίνουν το φάρμακο κατά της ελονοσίας. Το αγνό μέλι με σκόνη από άνθη ανυχακιού ή με τρίμματα απ’ τους καρπούς του μελαθρακιού ή αναποδογενιού είναι για τις αμυγδαλές και το καθάρισμα του αίματος. Στα μικρά παιδιά η θεραπεία αυτή γίνεται με χυμό από ρόδο ή ζόχι . Τα παραδάκια (καρποί σαν φακή ομώνυμου φυτού, που φυτρώνει σε πετρώδη εδάφη) και το αναποδογένι είναι το αμελέτητο. Για τη σούφρα που βγάζουν τα μικρά παιδιά, υπάρχει ειδικό χορτάρι που μοιάζει με τη μυρωδιά και λέγεται “σουφροχόρτι”. Τα νεφρά καθαρίζουν με ρόφημα από συρτό (χόρτο που έρπει σαν την αγριάδα σε χοντροχώραφα) απ’ τα τσόφλια του άσπρου κρεμμυδιού και τα ξερό τριφύλλι. Το πεντανεύρι, που βγαίνει σε βαρκότοπους, συνίσταται για το ζάχαρο και τις αμοιβάδες. Οι αμοιβάδες καταπολεμούνται και με το ρόφημα από άνθη δεντρολίβανου ή τους χυμούς των φύλλων του καρυοφυλλιού. Το πεπτικό σύστημα καθαρίζει και το στομάχι μαλακώνει με τις ρίζες της αγριάδας. Οι γαστρούλες που φυτρώνουν σε παλιούς και νοτισμένους τοίχους γιατρεύουν τα χελώνια. Το ξυνόγαλο είναι για την δυσκοιλιότητα και το ψημένο κυδώνι ή οι καρποί της κρανιάς είναι για την ευκοιλιότητα.