Η Μεγάλη Συνωμοσία του Βόρακα

ΠΩΣ ΔΙΑΚΟΠΗΘΗΚΕ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΙΤΙΚΩΝ
μετάφραση Βίκυ Χρυσού

Είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι ο βόρακας, αυτός ο ταπεινός καθαριστής και εντομοκτόνο, έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει σημαντική απώλεια στο οικονομικό μας σύστημα. Αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Ο κίνδυνος έχει αναγνωριστεί και έχουν ήδη ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για την εξουδετέρωση μιας τέτοιας κατάστασης. Θα ξεκινήσω με τα βασικά και θα καταλάβετε τι εννοώ καθώς ξετυλίγεται η ιστορία.
Το Borax, ένα φυσικό ορυκτό και πηγή του βασικού στοιχείου βόριο, είναι μια φθηνή θεραπεία με αποτελεσματική αντισηπτική, αντιμυκητιασική και εντομοκτόνο δράση, αλλά η χρήση του απαγορεύεται από τις υγειονομικές αρχές παγκοσμίως.
άρθρo του Walter Last © Απρίλιος 2012

Προβιοτικά, πρεβιοτικά οι βιοσύμμαχοι μας.

Το εντερικό σύστημα είναι άραγε ο δεύτερος ή μήπως  ο πρώτος εγκέφαλος;

Είναι το μόνο όργανο που διαθέτει  αυτόνομο, ανεξάρτητο νευρικό σύστημα.

Το τοίχωμα του εντέρου αποτελείται από εκατομμύρια νευρώνων, ένα τέλειο νευρωνικό δίκτυο, που εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμα και όταν ο πρωτεύον αγωγός, το πνευμονογαστρικό νεύρο, με το οποίο επικοινωνεί με τον εγκέφαλο, αποκοπεί.

Κατά την γέννηση μας το έντερο μας είναι κατά κάποιον τρόπο αποστειρωμένο, έχοντας κληρονομήσει   την υπάρχουσα βακτηριακή χλωρίδα της μητέρας μας.

Είναι αλήθεια ότι η μητέρα και μόνο αυτή μεταφέρει την δική της χλωρίδα στα παιδιά, είναι η μόνη υπεύθυνη για την υγεία του εντέρου των παιδιών της.

Με αυτήν την μαγιά συνεχίζουμε και δημιουργούμε ο καθένας το δικό του βακτηριακό αποτύπωμα.

Τα βακτήρια στο έντερο μας είναι υπεύθυνα για την απορρόφηση και  παραγωγή ορισμένων βιταμινών μετάλλων και ιχνοστοιχείων, για το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Επίσης παράγουν και απορροφούν τις νευροχημικές ουσίες που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος μας για σχεδόν όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες, όπως συμπεριφορά , μάθηση, μνήμη.

 Η βακτηριακή μας χλωρίδα είναι υπεύθυνη ακόμη και για τον αυτισμό των παιδιών.

Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο. Ιπποκράτης.

Ο Δυτικός τρόπος ζωής σκοτώνει!!

episthmi:Η παρακάτω ιστορία είναι μια προσωπική ιστορία φίλου του ιστολογίου που με ιδιαίτερη χαρά τη δημοσιεύω. 

 Το όνομά μου είναι Τάσος.

Είμαι 34 παρά τέταρτο και έζησα μια ζωή απολύτως φυσιολογική, χωρίς ασθένειες (σπάνια) μέχρι τα 24 μου.

Στα 24 μου λοιπόν έπαθα ροδόχρου πιτυρίαση. Τι είναι αυτό ε?

Δεν είναι επί του παρόντος, οπότε εν συντομία είναι μια ασθένεια του δέρματος, που εμφανίζεται σε πρόσωπο, χέρια κλπ, κάνει τον κύκλο της και εξαφανίζεται μετά από 2-3 μήνες.

Την ίδια περίοδο άρχισαν τα πρώτα συμπτώματα ιγμορίτιδας και επίσης την ίδια περίοδο ξεκίνησε η περίεργη πιτυρίδα που έχω εδώ και 15-16 χρόνια που δεν έφευγε με την καμία. (όλα συνδέονται… μη τα προσπερνάτε….).

 

Πριν λοιπόν ξεκινήσουν όλα αυτά (περίπου 6 μήνες πριν)μια καθαρά Δευτέρα θυμάμαι, γυρίζοντας από Αίγινα έπαθα γαστρεντερίτιδα η οποία μετά από πολλές γαστροσκοπήσεις και διάφορους γιατρούς κατέληξε να διαγνωστεί ως κατεστραμμένη χολή η οποία πήρε το δρόμο της για τα σκουπίδια με λαπαροσκοπική εγχείρηση (3 τρυπούλες στην κοιλιά που ούτε καν φαίνονται πλέον).

Από τότε λοιπόν άρχισαν όλα αλλά η ζωή μου ήταν απόλυτα φυσιολογική.

Έτρωγα σαν ζώο και ήμουν πάντα 63 κιλά. Σταθερά. Κάποια στιγμή πήρα μετάθεση σε μια μικρή επαρχιακή πόλη (λόγω προαγωγής) και όλα πήγαιναν καλά μέχρι που έγινα 32.

Σύνδρομο GAP, Εντερο Ψυχολογικό Σύνδρομο (σύνδρομο GAP) Από τη Δρ Ν. Κάμπελ-McBride Η Δρ Νατάσα Campbell-McBride είναι Ρωσίδα νευρολόγος της οποίας το παιδί της ανέπτυξε αυτισμό

Ζούμε στον κόσμο των εξαπλωμένων επιδημιών .

Σε ένα φάσμα Αυτιστικών Διαταραχών, Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD / ADD),  σχιζοφρένειας, δυσλεξίας, δυσπραξίας, κατάθλιψης, ψυχαναγκαστικής διαταραχής, διπολικής διαταραχής και άλλων νευρο-ψυχολογικών και ψυχιατρικών προβλήματων σε παιδιά και σε νεαρούς ενήλικες  όλο και πιο συχνά .

Στην κλινική πράξη, οι όροι αυτοί τις περισσότερες φορές δεν συμπίπτουν μεταξύ τους.

Ένα παιδί με αυτισμό είναι συχνά υπερκινητικό και δυσπρακτικό.

Υπάρχει επικάλυψη περίπου 50% μεταξύ δυσλεξίας και δυσπραξίας και 25-50% επικάλυψη μεταξύ υπερκινητικότητας και δυσλεξίας και δυσπραξίας.

Τα παιδιά σε αυτές τις καταστάσεις συχνά διαγνώσκονται σαν καταθλιπτικά και καθώς μεγαλώνουν είναι πιο επιρρεπή στην κατάχρηση ουσιών ή αλκοόλ από ό, τι οι τυπικά αναπτυσσόμενοι συμμαθητές τους.

Ένας νεαρός ενήλικας που εχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια  συχνά θα πάσχει και  από δυσλεξία, δυσπραξία ή / και ADHD / ADD στην παιδική ηλικία.
Η Σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή συχνά περιγράφονται σαν οι  δύο όψεις ενός νομίσματος.

Έχουμε δημιουργήσει διαφορετικά  διαγνωστικά κουτιά για να χωρέσουν μέσα  οι ασθενείς μας, όμως, ένας σύγχρονος ασθενής δεν ταιριάζει σε κανένα από αυτά.

Ο σύγχρονος ασθενής στις περισσότερες περιπτώσεις, εντάσσεται σε μια  μάλλον άμορφη εικόνα επικάλυψης από νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις.
Όταν εξετάζουμε αυτούς τους ασθενείς σε κλινικό περιβάλλον, διαπιστώνουμε ότι εκτός από τα λεγόμενα ψυχικά προβλήματα, είναι και σωματικά πολύ άρρωστοι.

Πεπτικές διαταραχές, υποσιτισμός, αλλεργίες, άσθμα, έκζεματα, χρόνια κυστίτιδα, άφθες και ιδιότροπες διατροφικές συνήθειες αποτελούν ένα  μέρος της κλινικής τους εικόνας.

Ποιό είναι το τυπικό σενάριο που βλέπουμε στην κλινική εμπειρία;

Πριν από την εξέταση του ασθενούς είναι πολύ σημαντικό να εξετάσουμε το ιστορικό της υγείας των γονέων.

Όταν αναφέρονται οι γονείς, οι   άνθρωποι σκέφτονται αμέσως  τη γενετική.

Ωστόσο, εκτός της γενετικής υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό.

Οι γονείς, η μητέρα ιδίως, περνάει στα παιδιά της  την μοναδική τους έντερο-μικροχλωρίδα.

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ένας ενήλικας φέρει κατά μέσο όρο 2  κιλά βακτηρίων στο έντερο.

Υπάρχουν περισσότερα κύτταρα σε αυτή την μικροβιακή μάζα από  τα κύτταρα που υπάρχουν σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά οργανωμένο μικρο-κόσμο, όπου ορισμένα είδη βακτηρίων πρέπει να επικρατήσουν για να είμαστε υγιείς σωματικά και ψυχικά.

Ο ρόλος τους στην υγεία μας είναι τόσο μνημειώδης, που απλά δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε.

Θα μιλήσουμε αναλυτικά για τη χλωρίδα του εντέρου του παιδιού αργότερα.

Τώρα, ας επανέλθουμε στην πηγή της εντερικής χλωρίδας του παιδιού – στους  γονείς.

Μετά από μελέτη εκατοντάδων περιπτώσεων από   νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις στα παιδιά, έχει προκύψει μια τυπική εικόνα της υγείας των  μαμάδων αυτών των παιδιών.

Μια χαρακτηριστική σύγχρονη μητέρα κατά πάσα πιθανότητα δεν θήλασε όταν ήταν μωρό, γιατί γεννήθηκε στη δεκαετία του ’60 ή του ’70, όταν ο θηλασμός δεν ήταν  στην μόδα.

Γιατί είναι σημαντικό;

Επειδή είναι γνωστό ότι τα μωρά που τρέφονται με μπιμπερό εχουν  αναπτύξει τελείως διαφορετική χλωρίδα του εντέρου από ότι τα  μωρά που τρέφονται με το μητρικό γάλα.

Αυτή η εντερική χλωρίδα , η φτειαγμένη σε ένα μωρό τρεφόμενο με μπουκάλι (με ξένο γάλα) εκθέτει και  προδιαθέτει για πολλά προβλήματα υγείας αργότερα.

Έχοντας αποκτήσει αυτήν την επίκτητη, επικίνδυνη  χλωρίδα του εντέρου από την αρχή, μια τυπική σύγχρονη μαμά έχει πάρει αρκετά  αντιβιοτικά στην παιδική και νεανική της ηλικία για διάφορες λοιμώξεις.

Είναι ευρέως γνωστό το γεγονός ότι τα αντιβιοτικά έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη χλωρίδα του εντέρου, επειδή εξαλείφουν τα ευεργετικά στελέχη βακτηρίων στο έντερο.

Στην ηλικία των 16 και μερικές φορές ακόμη και πιο πριν , η σύγχρονη μαμά μπήκε σε αγωγή με ένα αντισυλληπτικό χάπι, το οποίο πήρε για αρκετά χρόνια πριν από την έναρξη της οικογένειας της.