4 Φεβρουαρίου 2020 απο τον Jon Rappoport
Στην έρευνα μου για τις αποκαλούμενες επιδημίες και ιούς τα τελευταία 30 χρόνια, έχω εξετάσει ένα σημείο που πολύ λίγοι άνθρωποι θέλουν να σκεφτούν.
Ο ιός που προωθείται στην πραγματικότητα υπάρχει;
Μπορεί να φαίνεται παράλογο που το ρωτάω. «Λοιπόν, φυσικά υπάρχει. Γιατί πως αλλιώς οι ειδικοί λένε ότι προκαλεί ασθένεια και θάνατο; Γιατί αλλιώς αναπτύσσουν εμβόλιο; «
Δεν πιστεύω αυτή την απάντηση. Ποτέ δεν την πίστεψα, ούτε θα την πιστεύψω.
Επιτρέψτε μου να επεξηγήσω με μια σύντομη ιστορία. –
Μια πληροφορία δίνεται σε μια ελίτ υπηρεσία πληροφοριών ότι ένας ξένος σε ένα τρένο είναι ένας κατάσκοπος και είναι επικίνδυνος. Πρέπει να συλληφθεί. Η υπηρεσία στέλνει μερικούς ανθρώπους για να επιβιβαστούν στο τρένο.
Ποιος είναι ο κατάσκοπος; Πως μοιάζει; Αγνωστος.
Οι πράκτορες κινούνται από αυτοκίνητο σε αυτοκίνητο κοιτώντας τους επιβάτες. Από την «εμπειρία του παρελθόντος» στην ανίχνευση των υπόπτων, αποφασίζουν ότι ο στόχος τους είναι μάλλον ένας άνθρωπος που κοιμάται στο αυτοκίνητο 100. Χτυπούν την πόρτα του. Τους ανοίγει. Τον συλλαμβάνουν.
Το επόμενο πράγμα που η υπηρεσία γνωρίζει, μια εβδομάδα αργότερα, ο διευθυντής τους λέει, «Αγόρια, αυτός ήταν, έχουμε τον άνθρωπο μας. Σχεδίαζε να ανατινάξει γέφυρες. Καταπληκτική δουλειά.»
Αποδεικτικά στοιχεία ενοχής; Απόδειξη; Ήταν αληθινή η αρχική ιστορία για έναν κατάσκοπο σε ένα τρένο; Απαντήσεις άγνωστες. Αλλά ποιός νοιάζεται? Η δουλειά έγινε.
Με μια υποτιθέμενη νέα επιδημική ασθένεια, με ποιο τρόπο οι ερευνητές βρίσκουν τον άνθρωπο στο τρένο;
Ποια μέθοδο χρησιμοποιούν για την απομόνωση ενός μοναδικού ιού που υπάρχει στα σώματα ασθενών;
Συνέχεια
Φύτρο 