Tag Archive: ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΗΘΟΥΣ


Διάλεξη – Ανοιχτή συζήτηση του Δρ. Θανάση Μπαγκατζούνη με θέμα:

» Καρκίνος  και κοινωνία σε κρίση-προκλήσεις και προοπτικές»

Η «Κοινότητα Ελλήνων Πολιτών Κύπρου» και το Κέντρο Λόγου και Τέχνης «ΑΕΙΠΟΛΙΣ» διοργανώνουν στα πλαίσια του Ελεύθερου Πανεπιστημίου νέα διάλεξη – ανοιχτή συζήτηση του Δρ. Θανάση Μπαγκατζούνη την

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012 στο ξενοδοχείο Holiday Inn στις 19:00.

21729_319136644865785_781067022_n

Ο Δρ. Θανάσης Μπαγκατζούνης είναι διδάκτωρ της ιατρικής του Πανεπιστημίου Erlangen-Nuernberg της Γερμανίας με εξειδίκευση στην Ακτινοθεραπευτική-Ογκολογία. Ζει και εργάζεται στην Κύπρο από το 1998, αρχικά ως υπεύθυνος της μονάδας λεμφωμάτων και νεοπλασιών πεπτικού συστήματος στο Ογκολογικό Κέντρο Τράπεζας Κύπρου και, από τον Αύγουστο 2008, ως ιδιώτης ογκολόγος, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην εισαγωγή καινοτόμων μεθόδων στην πρόληψη, έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των νεοπλασιών.

ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΗ & ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Κάθε χρόνο, περίπου 250.000 γυναίκες μαθαίνουν ότι έχουν καρκίνου  του μαστού. Περίπου περισσότερες από 58.000 θα διαγνωστούν με πρόωρες περιπτώσεις της νόσου.1

Και περίπου 40.000 θα πεθάνουν.2

Μερικές γυναίκες παραλύουν τόσο πολύ από τον φόβο της ασθένειας αυτής που υποβάλλονται σε διπλή μαστεκτομή σε μια δραστική προσπάθεια για να αποτρέψουν την επανεμφάνιση του.

Παρά τους τρομερούς αριθμούς και τα δραστικά μέτρα, υπάρχει ελπίδα για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού. Και αυτή η ελπίδα, δεν έχει την μορφή των επικίνδυνων χειρουργικών επεμβάσεων-αλλά προέρχεται από την ίδια την φύση.

Έως και το 50% των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού μπορούν πλέον να προληφθούν μέσω απλών αλλαγών στη διατροφή και στον τρόπο ζωής.3, 4

Η χρήση ειδικών παράγοντων για την πρόληψη της ανάπτυξης του καρκίνου ονομάζεται χημειοπροφύλαξη (χημειοπρόληψη). Αν χρησιμοποιηθεί σωστά,η χημειοπροφύλαξη, θα είναι σε θέση να εξαλείψει τα προ-κακοήθη κύτταρα, να εμποδίσει την εξέλιξη των κανονικών κυττάρων σε επιθετικούς όγκους, και τελικά να σταματήσουν έναν καρκίνο πριν να φθάσει ποτέ σε ένα μέγεθος που θα μπορούσε να προκαλέσει συμπτώματα ή να ανιχνευθεί.5

Συνέχεια